یه روز من و داداش کوچیکه(دهه هشتادی) خونه تنها بودیم.

داشتیم ناهار میخوردیم یه دفعه عقب نشست دستاشو رو به آسمون بلند کرد گفت:

خدایا! ما که سیر شدیم گشنه ها رو (منظورش من بودم) اگه سیر میشن سیر کن

اگه نمیشن بنداز تو دریا لااقل ماهی ها سیر شن!

فقط نیگاش کردم!

باز برگشته میگه اول لقمه تو قورت کن بعد نیگا کن قیافت شبیه بزی که علف تو دهنشه

و نمیجوه و فقط زل میزنه،شده!

هعععی دنیا...

ما بابامون به داش بزرگش میگفت خان داداش،ما به داداش بزرگه میگیم داداش بزرگ،

این به من میگه بز!

فک و فامیله ما داریم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: